Ze heeft een baan waar veel mensen jaloers op zullen zijn, maar Astrid Huntjens is hartstikke down-to-earth. Deze TechGirl van de Week werkt bij gamestudio Guerrilla en houdt zich als Senior Producer bezig met één van de grootste games ter wereld: Horizon: Forbidden West. Hoe ze daar is gekomen? Waarschijnlijk niet als ze niet zoveel tijd had geïnvesteerd in netwerken.
Astrid werkt nu drie jaar bij Guerrilla en heeft het heel erg naar haar zin. Ze wist al vroeg dat de gamewereld haar ding was: haar vader, docent programmeren, speelde zelf graag spelletjes op de computer, en Astrid sloot zich jong aan. Na het VWO begon ze de opleiding Game Design And Development op het HKU. Nooit had ze geweten dat je games kon studeren, maar ze ontdekte dit en schreef zich in op de valreep. Zelf vind ze dit wat laat om te bedenken wat je wil, maar dat vinden wij niet: zeker niet als je kijkt naar wat ze vervolgens allemaal heeft gedaan om te komen waar ze nu is.
Content Manager bij Spil Games
“Na mijn studie ben ik begonnen als Content Manager bij Spil Games. Spil beheerde vele game portals, zoals spele.nl en funnygames.nl, en mijn taak was om games te vinden en live te zetten In deze tijd ben ik heel veel in contact geweest met internationale game developers en studio’s, en merkte ik niet alleen hoe leuk ik het vond om te werken met gepassioneerde creatieve mensen, maar ook dat het voldoening bracht als ik ze een stap verder kon helpen. Sindsdien is dit mijn rode draad. Of het nou web of mobile publishing was, het producen van VR/AR projecten, of het managen van online multiplayer games – mijn werk heeft altijd te maken gehad met mensen in games.”
Hoewel die voldoening groot was, was het vluchtige aan de industrie van mobiele apps en webgames niet iets waar Astrid zich volledig ontspannen voelde. “Ik kreeg de behoefte om te werken aan een gevestigd en bewezen product, waar ik maanden of jarenlang mijn tanden in kon zetten. Er zijn niet veel Nederlandse game studios die aan deze eis voldeden, behalve Guerrilla. Killzone en Horizon zijn twee enorm geliefde IP’s, en ik wilde daar graag deel van uitmaken.” Maar ja, hoe praat je jezelf naar binnen in één van de beroemdste gamestudio’s ter wereld?
“Ik kende iemand die al producer was bij Guerrilla en hij heeft mij voorgedragen. Ik kreeg de baan niet, , maar ze vonden mij een goede cultural fit, dus we hielden contact, en ik deed nog een paar interviews. Uiteindelijk vonden we een plekje bij tech production, en ik heb sindsien niet meer achterom gekeken.” Top natuurlijk: je wil dat een bedrijf kijkt naar jou als persoon en dat doen ze daar. “Ik was natuurlijk wel al 7 jaar in de gamesindustrie bezig, maar niet in de AAA omgeving. Je weet dat ze met mensen werken die veel ervaring hebben en de hoge kwaliteit kunnen waarborgen, dus ik ben dankbaar, maar zeker ook trots, dat ik deze kans heb gekregen.”
Senior Producer bij Guerrilla
“Bij Guerrilla ben ik producer in het Tech Art team. De naam zegt het al: ze slaan een brug tussen Tech en Art, doordat ze de art teams ondersteunen met technische oplossingen. Hierdoor kunnen wij de artistieke visie van het spel efficiënter volbrengen. Bijvoorbeeld: een artist maakt een stoel van ‘klei’, en wij gooien er een ‘verflaag’ overheen die niet met een kwast, maar met code is geschreven. Deze kan vervolgens overal op gebruikt worden, en doordat het technisch is opgezet, kunnen we extra dingen bepalen, zoals wat er gebeurt als de speler de stoel aanraakt (misschien dat er glitters verschijnen), of de impact van licht en schaduw. Een ander voorbeeld is ’tegels’ plaatsen op de grond om een bospad te creëren. De code genereert een interessant en gevarieerd pad dat achteraf nog heel makkelijk aan te passen is, omdat het niet met de hand is getekend. En zo zijn er nog veel meer andere dingen die we technisch slim hopen op te lossen. Het is echt een van de leukste disciplines: technisch en grafisch.”
“Verder heb ik zelf geen technische achtergrond, maar helpt het enorm dat ik interesse heb voor de discipline waar ik mee werk. Tot op zekere hoogte wil ik begrijpen wat mijn team doet, omdat ik het simpelweg wil kunnen communiceren. Ik wil niet naar een lijst met taken kijken, en bij wijze van naar een stel hieroglyphen staren. In plaats daarvan wil ik weten waarom we dit doen, hoe dat inhaakt op het andere, en wat dit betekent voor ons schema. Ik wil in technische meetings kunnen zitten, en enigszins kunnen bijhouden waar het over gaat, zodat ik kan meeschrijven en daarna gelijk op de actiepunten kan springen.“
Uitdagingen
Eén van de grootste uitdagingen in haar werk is het introduceren van nieuwe tools en processen. Verandering kan heel gevoelig liggen bij mensen, en niet iedereen werkt op dezelfde manier. “Ik probeer mijn team te leren kennen en te luisteren naar hun behoeften. Elk team heeft zijn eigen toenadering, er bestaat geen one-size fits all oplossing. Hiermee probeer ik ervoor te zorgen dat het team op zijn best kan presteren. Een andere uitdaging, en een groot onderdeel van mijn rol, is het werk van mijn team zichtbaar maken voor het bedrijf. Communicatie gebeurd vliegensvlug, en ik kan niet overal tegelijk zijn, dus we gebruiken bepaalde tools die inzicht kunnen bieden. Ik help het team om de beste prestaties te bereiken. Zo vind ik geestelijk welzijn belangrijk, maar ook manieren om prettig te werken. Dat betekent dat er vaak veel nieuwe tools bijkomen, mede om te zorgen dat iedereen op de hoogte blijft van alle veranderingen. Ik zoek dus heel bewust de samenwerking op, want het kan soms moeilijk zijn om veranderingen aan te brengen en daarbij is goed luisteren wat mensen belangrijk vinden essentieel. Ik probeer mijn team te leren kennen en te zorgen dat informatie die soms onzichtbaar is boven water te krijgen en te delen. Maar mijn belangrijkste ‘tool’ is mensen: ik werk heel graag met mensen. Anderen werken met Photoshop of Excel, maar ik werk met mensen.”
Klinkt als een uitdaging, maar wel één waar Astrid zich prima wegwijs in weet. Wat ze het leukste vindt aan haar baan? “Werken met mijn team. Wat ze doen binnen game development is zo interessant. Ik ben oprecht geïnteresseerd in wat mijn team doet en trots op het werk dat ze leveren. Ik heb het geluk dat ik met mensen werk die mij echt respecteren. Je kunt als vrouw soms hebben dat mensen op je neerkijken, maar we hebben allemaal hetzelfde respect voor elkaar en mensen kunnen echt zichzelf zijn. En dan die passie: dat is echt nog zoveel meer dan ik ooit heb gezien. Zeker als een game bijna uitkomt, en dat heb ik nu twee keer meegemaakt, dan is hoe alles samenkomt zo bijzonder om te zien.“
Dutch Game Garden Lunch
Haar aanrader voor vrouwen die ook de gamesindustrie inwillen? “Ga naar de Dutch Game Garden Lunch. Deze lunch heeft mij in 2013 ontzettend vooruit geholpen: daar kreeg ik de gouden tip om als vrijwilliger aan de slag te gaan bij een game conferentie genaamd Casual Connect Amsterdam. Ik heb toen veel vrienden gemaakt, en heb mijn eerste baan bij Spil Games hieraan te danken. Ik raad het zeker aan om te beginnen met deze lunch en te proeven van de Nederlandse gamesindustrie. En laat dat imposter syndrom achterwege: stiekem heeft iedereen dit. Gelukkig willen wij allemaal hetzelfde, en dat is games ontwikkelen waar we trots op zijn en anderen van genieten! En iedereen is welkom om daar aan deel te nemen.”
Lees ook:
