Vrijdag de 13e. Een pechdag voor velen. Inmiddels voor heel de westerse samenleving een zwarte bladzijde in de geschiedenisboeken. Vrijdag 13 november 2015: de dag waarop verschillende aanslagen in Parijs plaatsvonden. En waarop social media ons meteen op de hoogte bracht. Handig of niet? Want was het allemaal wel zo betrouwbaar wat we voorgeschoteld kregen?
Eerste berichten
De eerste berichten over #ParisAttacks komen al snel. Twitter blijkt hét medium om snelle, korte berichten de wereld in te helpen. Logisch ook, daar is het voor opgezet. Eerst korte berichten, daarna met fotoverslaggeving en later gericht op zoek naar vrienden en familie die zich in Parijs bevinden. Je merkt dat het nieuws in stroomversnelling komt. Honderden, duizenden tweets per seconde. Iedereen die zijn verhaal wil doen. Al snel wordt er veel in verband gebracht met de terroristische aanslagen. Lastig wordt het onderscheiden van waarheid en fictie.
De traditionele media bieden uitkomst
Fijn is het om snel op de hoogte te worden gebracht tijdens calamiteiten, bij terreur. Twitter werkt snel en wordt binnen enkele seconden gevuld met informatie van getuigen. Nuttig voor de eerste momenten, eventueel om jezelf in veiligheid te brengen. Een half uur later wordt het lastiger: Twitteraars beginnen te retweeten, er worden ook dingen uit tweede of derde hand gepost. De waarheid raakt vertroebelt.
Gelukkig merk je dat de ’traditionele media’ ook wakker worden binnen het halve uur. Het is lastig voor gerenommeerde bedrijven om meteen in te haken op het snelle nieuws: ze moeten bronnen checken en kunnen niet op basis van geruchten nieuws publiceren. Dat is wat mij betreft waar zij de grote meerwaarde verdienen: duidelijkheid verschaffen wanneer het echt wazig begint te worden. Feiten presenteren, enige vorm van rust scheppen. De waarheid uitzoeken en die objectief aan ons melden.
TIP: de BBC News app met breaking news functie. Soms is hij voor het gevoel een beetje laat met push-berichten, maar als de BBC het zegt is het aannemelijk over te nemen als de waarheid.
Conclusie
De traditionele media mogen het moeilijk hebben; hun nut blijft zeker bestaan. Feiten en diepgaande journalistiek hebben we nodig, zeker wanneer er chaos dreigt. Twitter en de journalistiek kunnen hand in hand gaan. Laten we het een niet van het ander uitsluiten.
