Eén controller die je voor verschillende game consoles kunt gebruiken, draadloos of met draad? Klinkt goed. Drie verschillende D-pads die je kunt verwisselen naar jouw eigen smaak? kKlinkt ook veelbelovend. De omschrijving op de website van Trust doet verder beloftes zoals “goeie vibes” en “switchen maar”. En dat alles voor een gunstige prijs van rond de 40 euro. Maar geeft de controller TechGirl Laura goede vibes? Nee, helaas niet altijd. In deze review lees je haar ervaringen met deze gamecontroller.
De belangrijkste kenmerken omschreven door Trust
Wat mij het eerste opviel toen ik over deze controller las is dat er drie verschillende D-pads worden meegeleverd die je makkelijk zelf kunt verwisselen afhankelijk van de game die je speelt. Een D-pad is het gedeelte waar vier knopjes bij elkaar zitten. Dat is echter niet hét sellingpoint als je de omschrijving van Trust leest. Het allereerste wat ze noemen is de drie aansluitingen (draad, bluetooth en via een USB-receiver) waarmee je op allerlei platformen kunt gamen. Ze noemen dit “driemaal is scheepsrecht”.
Andere features die ze noemen in hun productomschrijving zijn:
- “Gevoelig typje” – de triggers zouden elke microbeweging moeten oppikken;
- “Groen is het nieuwe zwart” dit slaat op de 75% gerecyclede plastic waar de controller van is gemaakt, niet op de kleur van de controller zelf;
- “Kies je platform” – de controller is geschikt voor allerlei verschillende platformen waaronder PC, Android, iOS en Nintendo Switch;
- “Kabelkracht” – een van de drie verbindingsmogelijkheden is een drie meter lange kabel;
- “Past bij jou” – je kunt kiezen uit drie verschillende D-pad covers;
- “Switchen maar” – om gamen op je Nintendo Switch leuker te maken zit er motion control functionaliteit in de controller;
- “Goeie vibes” – om het gevoel te krijgen extra in je game te zitten zit er realistische en aanpasbare vibration feedback in de controller.
Dit vinden wij TechGirls extra leuk: Trust ondersteunt het verhaal over de controller met foto’s waarin een vrouw van kleur in een huiselijke setting met de gamecontroller werkt. Leuk dat ze hierbij niet hebben gekozen voor een stereotype, mannelijke gamer.
De look & feel
Mijn eerste gevoel bij deze controller is vooral dat het er saai uitziet. Terwijl de Xbox controller in steeds meer vrolijke kleuren te krijgen is, is deze controller zwart met een heel klein beetje wit onder de joysticks. Het gaat natuurlijk om de performance, maar het oog wil ook wat.
De controller is licht en ligt goed in de hand. Ik ben zelf een Xbox controller gewend, en moest daarom even wennen aan de plaatsing van de joysticks op de Muta (naast elkaar in plaats van schuin boven elkaar). Hiermee volgt de Muta de indeling van een Playstation controller. De ABXY-knoppen zitten daarentegen wel op dezelfde volgorde als op de Xbox controller, en verschillen daarmee van bijvoorbeeld de JoyCons of Pro controller van de Nintendo Switch.
Nog zonder te gamen valt me direct op dat de ABXY-knoppen zwaar gaan. Tijdens het gamen merk ik dat deze knoppen prima zijn bij spellen waar je eenmaal, rustig, op een knop drukt. Pas als je vaker en sneller achter elkaar op een knop drukt, of als je voorzichtig en kort op een knop moet drukken gaat dat moeilijker met deze knoppen. De andere knoppen en joysticks voelen en reageren daarentegen erg goed.
Het verwisselbare D-pad leek mij op het eerste gezicht een mooie feature van deze controller. Het verwisselen van de standaard D-pad gaat lastig omdat er weinig ruimte tussen de knop en de controller zit en de knop stevig vastzit. Eenmaal gewisseld naar een ander gaat het makkelijker omdat je bij die D-pads makkelijker onder de knop komt. Tijdens het testen van de controller in een fighting game waarin je combinaties moet maken met de D-pad viel het op dat de D-pad soms blijft hangen als je snel van de ene naar de andere knop gaat.
Makkelijk draadloos verbinden? Nope.
Een belangrijke feature van deze controller zou moeten zijn dat je makkelijk op verschillende manieren kunt verbinden. Hoewel het veelbelovend klinkt, viel het mij in de praktijk heel erg tegen. Verbinden met Bluetooth of de dongle ging op PC niet soepel, iets wat ik wel gewend ben van mijn Xbox-controller. Ook viel de verbinding soms weg. Verbinden op de Switch ging makkelijk, maar ook daar viel de draadloze verbinding zomaar weg.
Er zit slechts een geïllustreerd uitvouwbaar blaadje bij met wat instructies over verbinden. Op de website van Trust is dezelfde handleiding te downloaden, maar extra uitleg om bijvoorbeeld de verbindingsproblemen op te lossen is daarin niet te vinden. Toegegeven: ik heb geen extra drivers handmatig geïnstalleerd om dit probleem te verhelpen, op de Switch kan dit niet eens.
De voorkeur ging daarom al snel uit naar het gebruik van de meegeleverde kabel. Een irritatiepunt rondom spelen met de kabel is dat het lampje dat aangeeft of je verbonden bent blijft knipperen.
Geschikt voor meerdere platformen? Ja maar…
Als je toch kiest om met kabel te spelen is de controller door de drie meter lange draad geschikt om in verschillende settings en met verschillende platformen te gebruiken. Verwarrend vond ik soms wel de indeling van de ABXY-knoppen. Verbind je de Muta met de Switch dan worden de knoppen gemapt zoals een Joycon of Nintendo Pro Controller de knoppen heeft, waarbij de A dan op de plaats zit van de B. Het verwarrende is echter dat de benaming van de knoppen niet wordt aangepast. Er staat dus bijvoorbeeld in je spel ‘Press A to start’. Je moet dan op ‘B’ drukken op je Muta omdat die op de plek van de ‘A’ zit. Verwarrend als je niet speelt op je muscle memory.
Lees ook:
- Teamuitjes-tip: VR-gamen bij Zero Latency Rotterdam!
- De vijf beste games om te leren gamen
- Console, pc of telefoon: wat is het verschil met gamen?
- Gamen met je bekkenbodemspieren
