Maak je keuze: A) Een hackathon in de trein naar Berlijn of B) vanuit je huiskamer aan oplossingen werken? Optie A) klinkt natuurlijk veel leuker, maar wat als dat initiële plan in het water valt door corona? Je maakt er dan het beste van, en dat is ook exact wat de organisatie van Hackatrain nu doet. Net als vele andere evenementenorganisaties natuurlijk. Desondanks zijn de Hackatrain deelnemers optimistisch. Hoe dat komt? We vroegen het aan twee van hen.
De routinier
“Ik had eigenlijk al wel het vermoeden dat Hackatrain dit jaar digitaal zou worden. Het is een hele onvoorspelbare tijd”, aldus Anouk de Jong. Ze heeft al een paar edities van Hackatrain meegedaan en mag dus met recht een routinier genoemd worden. Anouk kon er wel mee leven dat er dit jaar geen treinreis verbonden was aan de hackathon en een jaartje zonder Tech Open Air (red: tech festival) viel te verwachten.
Als alternatief regelde de Hackatrain organisatie 19 huisjes op het Landal Waterparc aan het Veluwemeer. Daar konden teams in groepjes van drie tot vijf personen tóch aan de slag. Met versnaperingen, lekkere muziek tot grappige giveaways en het kunnen volgen van techworkshops, uitdagende outdooractiviteiten en pitch-trainingen.
Maar ook dat plan viel in het water…
Door nieuwe overheidsmaatregelen moest binnen 12 uur het back-up-back-up plan uitgevoerd worden. Krankzinnig hectisch voor de organisatie, maar misschien ook wel teleurstellend voor de deelnemers. Anouk: “Ik vond het heel tof dat er in eerste instantie wel iets op een park georganiseerd zou worden en met de catering enzo, dat voelde al wel een stuk veiliger. Jammer dat dat ook het niet doorging, maar ik heb er wel veel begrip voor in deze tijd. Sinds maart ga ik er sowieso vanuit dat er wel eens wat gecancelled wordt. De digitale versie is een goed alternatief. De hackathon heb ik altijd al het leukste element van de Hackatrain gevonden.”
Anouk: “Het onderwerp ‘Drukte’ en ‘Groepsvorming bij trein ingangen’ is wel een leuke tegenstelling dit jaar. Juist omdat de perrons nu vrij leeg zijn.” Dit jaar werkt ze in een groepje van vijf; drie mannen en twee meiden. Haar vrouwelijke teamgenoot is conducteur. “Omdat de groepen vooraf zijn ingedeeld, heeft elk groepje alle skills aan boord”, zo zegt ze. “Via Slack en Discord communiceren we, en dat gaat eigenlijk heel goed.”
Hackatrain rookie
Ook Anne Reinders doet dit jaar mee met Hackatrain. “Voor het eerst, dus ik heb niet echt een referentiekader met vorig jaar”, zo zegt ze. “Het leek mij leuk om mensen uit de tech wereld en OV-wereld te leren kennen, om ook echt te netwerken. (…) Ik had verwacht dat ik wat meer een beeld zou hebben over de andere groepen, wie daarin zouden zitten, maar ik weet niet wie dat zijn. Hoeveel groepen er zijn. Geen idee. Je ziet veel dezelfde namen die dingen zeggen in Slack, maar ik heb geen idee wie er nou allemaal meedoen.”
“Het had me heel leuk geleken om met de trein naar Berlijn te gaan. Landal was een mooi plan B, maar is ook helaas niet doorgegaan. Ik was maandagavond heel verdrietig en teleurgesteld (…), maar ik zou nog veel meer teleurgesteld zijn als het helemaal niet door was gegaan.”
Zou ze, dit vooraf wetende, nog steeds willen meedoen aan Hackatrain? Anne: “Ik had dan nog steeds meegedaan. Ik ben benieuwd met welke plannen de anderen gaan komen. Ik heb nog steeds het gevoel dat we met z’n allen in hetzelfde schuitje zitten. Ik ervaar de saamhorigheid nog steeds wel een beetje. En het is leuk om even wat anders te doen dan normaal. Normaal werk ik ook vanuit huis, maar nu is het toch aan iets anders.” Plus dat het feit dat de organisatie leuke online sessies organiseert, zoals een online cooking class, dat maakt het allemaal toch wel leuk.
Vervolgend: “Ik heb het idee dat je bij een hackathon toch altijd naar een oplossing zoekt waarmee je kunt bijdragen aan het oplossen van het probleem. Vanuit mijn eigen rol (red: trainee Vervoerkunde bij Arriva) kijken we ook wel naar zulke vraagstukken. Maar je kijkt nu echt even met een andere pet.”
Anne doet mee in een team met twee mannen. “Een data engineer met een eigen start-up en mijn andere teamgenoot heeft ook in Delft gestudeerd. Hij focust zich heel erg op wegen, ik meer op treinen. Interessant om naar te kijken, dat iedereen zo’n opdracht vanuit zijn eigen invalshoek kijkt. Je merkt door met elkaar in gesprek te gaan dat je soms echt in een tunnelvisie leeft. Je wordt met andere mensen in een team gezet, zodat je echt een andere kijk krijgt op vraagstukken zoals deze.”
Hoe nu verder?
De komende uren zijn de deelnemers nog ontzettend druk met het uitwerken van hun plan. Morgenochtend zijn er pitches voor een pre-jurering. In de middag moet het definitieve plan ingeleverd worden, daar kan dus de eerdere feedback in verwerkt worden. Het zijn nog drukke uurtjes voor de deelnemers dus. Volgende week plaatsen we een after-blogpost om de winnaar te benoemen en ervaringen van andere deelnemers te polsen. Stay tuned dus!
