Mijn ketting hangt half los, mijn handvatten vallen van ellende bijna van mijn stuur en de fietslampjes gaan altijd maar één avondje mee. Mijn oude stadsfiets is met zijn mandje erg handig om boodschappen te doen, maar de brug op fietsen, is met dit zware ding geen pretje, laat staan tegen de keiharde, Noord-Hollandse wind in fietsen. Mijn beste vriendin probeert me over te halen om een elektrische fiets te kopen. Doen of niet?
Wat mij tegenhoud om een elektrische fiets te kopen is niet zozeer dat het aanbod me overweldigd… Het is meer dat ze heel diefstalgevoelig zijn, dus dat je ze eigenlijk niet voor je huis kunt zetten, los op het pad, zoals ik dat nu vaak doe met mijn stalen ros. Ook als het regent of sneeuwt staat mijn fiets gewoon buiten en dat kan hij -ondanks alle waarschuwingen van anderen- prima aan. Gelukkig zijn er ook elektrische fietsen, zoals de Cowboy 3, die een ingebouwde simkaart hebben, waardoor de fiets altijd te traceren is.
Erik Scherder zit in mijn brein
Mijn grootste probleem met die ebikes is… Erik Scherder. De briljante man heeft me tijdens een presentatie wel eens meer verteld over elektrische fietsen en hoe ze eigenlijk niet goed zijn voor de ontwikkeling van je brein. Tenminste, dat is als je ervanuit gaat dat je elke keer hetzelfde traject fietst, maar dan dus niet meer met je eigen kracht, maar op halve kracht plus een beetje elektriciteit.
De vraag is: ga je niet meer/vaker/verder fietsen als je een elektrische fiets hebt? Zeker voor een nog ‘rijbewijsloos’ persoon als ik, zou een ebike wat dat betreft wel beter zijn. Ik zal nu bijvoorbeeld niet zo snel een uur op de fiets stappen naar het strand, terwijl ik dat wel zou doen met een beetje traphulp. Je kunt in principe veel langere afstanden afleggen, dus ga je dat dan niet ook doen?
Ik denk het wel, maar het gewone woon-werk-verkeer of richting de sportschool, dat blijven hetzelfde. Waar ik nu een half uur flink moet doortrappen naar mijn verzorgpaard, zou ik met een ebike sneller aankomen. Dat is dus slechter voor mijn brein, want ik fiets dan nog maar twintig minuten aaneengesloten.
Een elektrische fiets of een stadsfiets?
De veroudering van mijn toch al niet heel goed functionerende hersenpan daargelaten, is een elektrische fiets ook best een investering: je kunt er eentje kopen voor 800 euro, maar wil je het echt goed aanpakken, dan kijk je al gauw naar 1500 tot 2000 euro voor een fiets. Dat is toch anders dan mijn stadsfietsje van 150 euro, waarbij ik niet hoef na te denken of hij is opgeladen.
Uiteindelijk denk ik dat ik de elektrische fiets nog even aan mijn neus voorbij laat gaan. Tot nu toe doe ik het prima op mijn eigen fiets. Voordeel: ik krijg er tenminste een kleine workout van en met mooi weer vind ik dat strand ook wel. Iedereen die wél zweert bij de ebike en waarom, die is van harte welkom om onder dit artikel te reageren. Misschien is er nog een blinde, levens veranderende vlek?
