Daar zit je dan in de trein met kriebels in je buik, onderweg naar je Valentijnsdate met die hunk van kantoor. Wellicht zit je thuis vol spanning te wachten op de postbode om te zien hoeveel kaartjes er dit jaar door de bus vallen. Ondertussen probeer ik te doen alsof 14 februari een gewone zaterdag is en deponeer ik iedere roos die mijn kant op komt in GFT-bak. Je leest het goed: deze vrouw is niet zo dol op Valentijnsdag…
Romantische “spontane” etentjes met je grote liefde, want het is Valentijnsdag. Al weken van tevoren heb jij zitten plannen dat je in dat restaurant kan eten, want anders zit het vast en zeker vol. Daar aangekomen krijg je uiteraard een Valentijnsmenu waar ieder ander stelletje van gaat genieten net als jij, terwijl je zwoel van je wijn nipt en in de ogen van je liefde kijkt. Zo ontzettend romantisch, o god, zie ik daar ook een gezin met 3 kinderen nu plaats nemen? Ze vieren samen als gezin ook Valentijnsdag, want zo is hun liefde ooit gegroeid.
Nog een leuk scenario wat in mijn hoofd opkomt, is dat je geheime liefde aankomt met een cadeau die een of andere verkoopster hem of haar heeft aangesmeerd. Onder het mom van: “”Dat vinden alle vrouwen leuk”. Daar staat hij/zij dan met een prikkelige rode roos, een box chocolade, uiteraard wit, terwijl je daar misselijk van wordt en liever puur eet. Tot overmaat van ramp is dit alles ook nog vergezelt met een spuuglelijke kaart waarop het standaard “Roosjes zijn rood-gedicht” prijkt in sierlijke letters, die de volgende dag in de papierbak beland.
Nu denk je wellicht wat een gezeur. Of heb je medelijden met me omdat ik wellicht nooit een leuke verrassing op Valentijnsdag heb gehad? Ligt het wellicht aan de Valentijnskaart die mijn zusje en ik altijd van mijn moeder kregen? Misschien wel, omdat ik tot in de pubertijd een minder leuk frontje had met bril, dan met lenzen in? Nee. Ik heb voldoende leuke vriendjes gehad (en uiteraard niet allemaal even origineel) met hun Valentijnscadeau, maar dat is ze vergeven, we waren jong. Heeft je huidige vriend dan nooit een leuke Valentijnsdag georganiseerd? Nee, dat heb ik hem verboden! Waar is dat dan mis gegaan?
Persoonlijk gaat het bij mij mis, omdat er een soort van sociale en commerciële druk achter zit. Je moet hartvormige chocolaatjes kopen die in een rood en roze papiertjes zitten en het liefst ook nog in een hartvormige doosje met de woorden – I Love You! – sierlijk op de kaft. De hele kracht achter die woorden zijn hiermee volledig gedegradeerd tot een commerciële zin om iemand eigenlijk te vertellen dat je hem of haar graag ziet, zoals onze Belgische buren zo mooi zeggen. Stel het is je eerste date of wellicht heb je enkele weekjes verkering en dan sta je daar met je kaart waar “I Love You” op geprint staat! Ik zou een trut zijn en zeggen, “Weet je dat nu al?!” Natuurlijk weet je dat nog niet na drie dates, dus dat is punt een wat al mis is met het hedendaagse Valentijnsdag concept.
Dan de cadeaus die je volgens de rood gelippenstifte charmante verkoopsters moet kopen. Als je echt van je vrouw houdt, koop je 100 rozen om haar dit te vertellen. Dat die dingen een crime zijn om vast te houden met al die stekels en ze geen enkele vaas heeft om ze in te zetten, dus ze belanden in een emmer met water, laten we maar even in het midden. Nee, net als op Moederdag en mijn verjaardag word ik liever verrast met iets wat ik nuttig vind of stiekem graag wil hebben, maar niet snel voor mezelf koop. Maar ja hoe verrassend is het nog als je op die dag dat iedereen elkaar verrast een verrassing krijgt? Ja die zin is mooi he! 😉
Dat is dus nog een punt waarbij het gruwelijk mis kan gaan! Valentijnsdag schept, bij sommige, enorme verwachtingen, want ik krijg vandaag iets. Maar wat als de post nu een keer niet jouw kaart op tijd stuurt? Dat het cadeautje niet die leuke ring is die je in de etalage had aangewezen, maar die spuuglelijke ring die daarachter stond! Dan zit je daar dus op de meest romantische dag van het jaar, met een ring die je niet wilde hebben in een overvol restaurant, omdat iedereen die Italiaan zo romantisch vind, zelfs dat gezin met 3 kinderen. Terwijl je liever met je geheime of niet zo geheime liefde thuis op de bank in je huispak die ontzettend gave film had willen kijken op je nieuwe 4K televisie, bij elkaar gespaard door jarenlang niet die 1000 in 1 dozijn Valentijns cadeaus te kopen.
Gelukkige Valentijn allemaal!
Love,
TechGirl – Sam
