“Hey lieverd, doe je je telefoon nu even weg?” Het is een veelgehoorde opmerking, zeker als jij die lieverd bent die haar telefoon maar niet neer kan leggen. Een film kijken, betekent bij de meeste mensen anderhalf uur hun telefoon met rust laten, maar niet iedereen lukt dat. Ben je misschien social media- of internetverslaafd?
Het klinkt altijd heel heftig, verslaafd zijn. Toch komt het vaker voor dan je denkt. Instagram komt niet voor niets met een Time Well Spent-optie en er wordt zelfs gezegd dat internetverslaving momenteel de nummer 1 verslaving is onder jongeren. Mij verbaast het niet, want er wordt flink naar de vlogs op YouTube, de gamers op Twitch en de tijdlijn van klasgenoten gekeken. De druk is hoog: alles moet leuk zijn, je wil niet dat iemand een oncharmante foto (of erger) van je op social media zet en dan is er ook nog die grote obsessie rondom materiële zaken. “Kijk eens wat ik heb”, is al lang geen zaak meer van binnen het klaslokaal: het is nu een wereldwijd fenomeen.
Geen Kim K.
Nu kleven er natuurlijk diverse gevaren aan veel social media-gebruik, maar de grootste is toch wel de verslaving. Constant moeten weten wat er op je tijdlijn gebeurt en steeds iets willen plaatsen om mensen te laten weten dat je nog leeft, dat kan een dagtaak zijn. Als je Kim Kardashian heet en daar bakken met geld mee verdient, dan is dat prima, maar als van je verwacht wordt dat je nog normaal functioneert op werk of in je klas, dan kan dat voor grote problemen zorgen.
Ik word er niet vaak van beticht internetverslaafd te zijn, maar ik ben het in een bepaalde mate zeker wel. Mijn vrienden noemen me een workaholic en vragen me regelmatig wanneer ik verwacht dat mijn burnout start, maar heel veel werk kan ik niet doen zonder internet. Als journalist zoek je er je informatie, je inspiratie en is het ook nog je kanaal om je creaties naar het publiek te verzenden. En natuurlijk ben ik als TechGirl ook nog eens enorm geïnteresseerd in social media: wat is er nieuw? Gelukkig heb ik die ‘wat is er nieuw’-vraag niet constant in mijn hoofd spoken: op Ibiza heb ik laatst mijn laptop drie dagen niet aangeraakt.
Ga je echter kijken naar hoe vaak je je telefoon hebt gebruikt, dan zal je toch schrikken. Vergeet maar eens een dagje je telefoon als je naar je werk of uit gaat: geheid dat je een paar keer denkt ‘even kijken of..’ Oh nee.. Je mist je horloge, je mist je camera, je mist een van de belangrijkste kanalen om met je vrienden te communiceren enzovoorts. Ik vind het dus niet verbazingwekkend dat internetverslaving zo’n enorm ding is. Hoewel ik het zelf onder controle heb, kan ik me voorstellen dat vooral jongeren kampen met grotere problematiek.
Vecht tegen die verslaving
Daar is gelukkig wel iets aan te doen. Er zijn diverse therapieën en trainingen te volgen om dat gedrag te bevechten. Bij Trubendorffer kun je bijvoorbeeld terecht voor online hulp bij diverse verslavingen.
Het klinkt natuurlijk een beetje gek: online hulp voor het probleem dat je altijd online bent, maar het is aanzienlijk meer laagdrempelig dan elke keer ergens heen te moeten reizen. Het is voor eenieder natuurlijk aan zichzelf om te beslissen of hij of zij aan therapie begint. Sterker nog, het is essentieel dat je er zelf achter staat. Als je het doet, omdat iedereen het steeds zegt, dan zal het kwartje waarschijnlijk niet bij je gaan vallen. Dan zeg je achteraf misschien: nou, wat een waardeloze therapie. Het moet uiteindelijk toch vanuit jezelf komen. Jij moet ervan balen dat je niet eens rustig kunt wakker worden zonder die druk van die telefoon op je nachtkastje te voelen. Als je eenmaal inziet dat je een probleem(pje) hebt, dan kun je het aanpakken. Denk een beetje om jezelf!
Deze post werd geschreven in samenwerking met Trubendorffer.
