Ze probeerde de kinderen van CoderDojo steeds een slag voor te zijn en ontwikkelde daardoor haar eigen programmeerskills. Onze potentiële TechGirl van de Maand Marloes van der Meulen geniet ervan: “Ik combineer alles waar ik van houd, dat voelt niet als werken!”
Marloes werkt bij Achmea als procesadviseur, waar ze werkprocessen digitaliseert en robotiseert. Dat klinkt heel technisch, maar er komt ook een belangrijke menselijke kant bij kijken: “Ik kijk hoe collega’s werken en bedenk dan of dat anders kan. Enerzijds digitaliseer ik een stuk repetitief werk bij ze weg, anderzijds leer ik ze om te gaan met de nieuwe digitale wereld.” Dat is echter niet het enige dat ze doet: ze heeft ook haar eigen bedrijf CodEnjoy, waarmee ze kinderen en jongeren leert programmeren.
CoderDojo
“Eind 2014 ben ik een programmeerclub gestart in Wommels, een klein dorp mét een bibliotheek. De club maakt deel uit van het internationale initiatief CoderDojo, dat in 106 landen over de hele wereld kinderen leert programmeren, websites en apps maken. In Rotterdam, Amsterdam en Leiden hadden ze deze programmeerclubs al: ik dacht, dat wil ik hier ook. En als je iets wilt wat er niet is, dan moet je het zelf doen!”
CoderDojo is ontstaan in 2011, nadat een Ierse jongen een iPod Nano had gehackt en zijn klasgenoten bewonderend vroegen of hij het hen ook kon leren. “Ik heb zelf twee kinderen, die waren toen ik de dojo van Wommels startte 9 en 11 jaar oud. Ik merkte dat ze veel achter de computer zaten. Dat is op zich niet erg, maar ik vind het wel belangrijk om te leren samenwerken en samen toffe dingen te maken. Zeker als je afgelegen woont, dan zit je kind voor je het weet steeds alleen op zijn zolderkamertje te computeren. Ik zie ze dan liever in een groep met gelijkgestemden, waar ze ook sociaal gezien wat van opsteken.”
Marloes kon op dat moment nog niet programmeren, maar heeft besloten om dat zichzelf aan te leren. “Ik was als kind al erg into computers, maar school kon me niet echt boeien. Ik was op de Havo in vier jaar tijd twee keer blijven zitten en moest van school af. Ik dacht echt: ik kan niks, ik ben een hopeloos geval. Uiteindelijk heb ik mijn MEAO-diloma gehaald en ben k veel gaan reizen. Het bleek dat ik computersystemen snel door had en in 1993 digitaliseerde ik al dossiers voor een zorgverzekeraar. Op mijn 26ste ben ik bij Achmea begonnen. De afgelopen jaren heb ik via mijn werk veel diploma’s kunnen halen, zoals Lean Green Belt en diverse vakdiploma’s.
Programmeren kun je leren
Daarnaast was ze dus ook nog programmeren aan het leren. “Ik probeerde de kids in de dojo steeds een slag voor te zijn. Ik had basiskennis van programmeren. We zijn begonnen met Scratch, hebben websites gebouwd in HTML/CSS en ik leerde veel en snel door lessen te vertalen. Het voordeel van zo’n wereldwijd CoderDojo netwerk is dat iemand vaak al iets gemaakt heeft. We delen alles met elkaar via Slack en dankzij het werk van anderen en mijn vertaling kon ik de kinderen steeds een stapje voor blijven.”
Marloes heeft er zelfs een eigen bedrijf van kunnen maken. “Doordat ik steeds meer vragen kreeg om lessen te verzorgen, ben ik mijn bedrijf gestart. Zo’n programmeerclub is één keer per maand zo’n 3 uur, maar wat een effect het heeft op kinderen dat kun je zelf niet overzien. Dat is echt gaaf om te zien, wat het bieden van een plek en wat handleidingen kinderen gebracht heeft.”
Vooral games maken is populair. “Voor een festival in de buurt heb ik aan de kinderen gevraagd of ze een escaperoom wilden bouwen in Minecraft. Dat idee ontstaat tijdens zo’n dojo, maar dat kun je nooit in die tijd afmaken, dus de kinderen hebben avonden via Skype met elkaar aan de escaperoom gewerkt. Vervolgens konden ze trots op het festival andere kinderen laten zien wat ze hadden gemaakt én anderen leren programmeren. Ze leren zoveel meer dan programmeren alleen.”
Marloes is een echte voorloper; als er iets nieuws is, dan wil ze het proberen. “CoderDojo is gefuseerd met de Raspberry Pi Foundation, waardoor ik de Picademy opleiding kon volgen in Dublin. Geweldig, want het combineerde mijn liefde voor reizen, het ontmoeten van nieuwe mensen en tech met elkaar. Ik ben een fan en een grootgebruiker van Raspberry Pi’s: bij alle lessen die ik geef gebruik ik de Raspberry Pi. De open source gedachte en het gemak waarmee iedereen alles deelt, vind ik een heel mooie filosofie.”
Kennis delen
Marloes is een drukke vrouw met een kantoorbaan, haar programmeerlessen en haar gezinsleven. “Ik ben me wel bewust waar ik “ja” tegen zeg. Als ik het leuk vind, dan doe ik het. Zo heb ik laatst bij Kunstbende een workshop gegeven hoe je fashion en tech kunt combineren. Dat vind ik zelf ook vet: ledjes programmeren voor sneakers, glow-in-the-dark elementen met de 3D-printer printen en NFC tags programmeren… Het is mooi om te zien wat jongeren beweegt. Als zzp’er ben ik kieskeurig. Dat kan ook, omdat het erbij is.”
Marloes is in ieder geval nog lang niet klaar met leren. “Ik geef al veel Python lessen in combinatie met Minecraft (want in Python kun je kleine stukjes code schrijven waarmee je snel kunt bouwen in Minecraft). Via Achmea en Pluralsight volg ik op dit moment een online Python training, waardoor ik er nog dieper op in kan gaan. Juist omdat een Raspberry Pi en Python zo goed combineren, duik ik daar dieper in.”
Sinds 1 januari is ze in Wommels gestopt en bestuurslid geworden van de Stichting CoderDojo Nederland. Ze hoopt dit jaar geld te genereren voor de stichting. CoderDojo is enorm gegroeid in Nederland: er zijn zo’n 100 locaties met honderden mentoren. “CoderDojo is gratis: het wordt vaak in bibliotheken georganiseerd, waar laptops en wifi beschikbaar zijn. Maar er is niet veel geld om een conferentie te organiseren. Zonde, want het is zo goed voor een community om elkaar te zien en ervaringen uit te wisselen. Ik geloof dat als je samen deelt en samen iets maakt of organiseert, elke toevoeging het weer beter maakt. Samen kom je er.”
Marloes is in de running om TechGirl van de Maand te worden. Vind je haar verhaal inspirerend? Stem dan op haar als de stemronde einde van deze maand opent hier op TechGirl.nl.
