Volgend jaar ga ik op vakantie naar Japan: een droom die uitkomt, want het is een land waar ik al ruim tien jaar lichtelijk mee geobsedeerd ben. Het is natuurlijk voor een gamer een interessant land (Nintendo komt er bijvoorbeeld vandaan), het is voor een Disniac tof want er is Disneyland Tokio en tot slot natuurlijk de TechGirl in mij: tech genoeg in het land van de rijzende zon. En er is een specifiek stukje tech, dat mega-creepy is, maar dat volgens mij iedereen wel wil hebben: een waifu of husbando.
In principe is dat idee van een waifu of husbando best raar: het betekent namelijk dat je verliefd bent en een relatie hebt met een 2D-personage dat je alleen virtueel kent. Een zoekopdracht op Google Afbeeldingen laat zien dat het regelmatig de seksuele kant op gaat. Dat klinkt griezelig, als van die loners die dan gaan trouwen met een kussen met hun “waifu” erop geprint. Als je er echter juist van een liefdeskant naar kijkt in plaats van de sekskant, en er iets meer tech achter zet, dan kan zo’n waifu of husbando heel erg schattig zijn. Bekijk maar eens het bovenstaande filmpje.
Het is moeilijk om dit heel creepy te vinden, toch? Natuurlijk is het een beetje gek hoe superblij dat meisje steeds is, maar dat hoort deels bij de Japanse anime/manga cultuur. Op zich laat het iets zien dat iedereen diep van binnen wil: iemand die vrolijk is als je thuiskomt, en die je af en toe eens een smsje stuurt dat ze aan je denkt. Best lief toch? Natuurlijk zou het helemaal top zijn als die waifu of husbando ook romantischere handelingen kon verrichten, zoals de afwas voor je doen of een maaltijd voor je koken, maar hij of zij zou natuurlijk wel op Thuisbezorgd vast je favoriete maaltijd kunnen bestellen of een werkster. Het kost wat, maar dit is ook meer voor rijkere mensen.
Uiteraard zijn echte mensen nog altijd toffer dan de virtuele variant, maar het kan mensen wel enorm steunen om iemand, ook al is dat virtueel, in zijn of haar leven te hebben die aan ze “denkt”. Ik weet in ieder geval dat ik iets virtueels best superlief kan vinden, kijkend naar mijn Tamagotchi en mijn Furby. Bovendien kun je in het filmpje zien dat deze waifu ook meteen een soort virtual home-hulpstuk is. Ze doet de lichten vast voor je aan, ze kan de verwarming bijvoorbeeld een half uurtje voor je wakker wordt vast hoger zetten, en misschien kan ze ook als camera fungeren om de veiligheid van je huis in de gaten te kunnen houden.
En, zouden we over vijftig jaar allemaal zo’n knappe robot thuis hebben?
