Herinner jij je de zelfrijdende fiets van Google nog? Geïnspireerd door de techniek achter de self-driving car introduceerde Google rond 31 maart 2016 de zelfrijdende fiets in Nederland. Want, zo gaven ze aan: “Nederlanders fietsen in totaal meer dan 15 miljard kilometer per jaar, bijna 900 kilometer per persoon. De zelfrijdende fiets maakt het voor iedereen mogelijk om veilig te navigeren door de stad.”
Supergrappig natuurlijk en op dat moment heel ‘actueel’ vanwege alle ontwikkelingen rondom de zelfrijdende auto, maar zo vlak voor 1 april weet je natuurlijk meteen dat het om een grap gaat. Toch lijkt het erop dat die zelfrijdende fiets werkelijkeheid is geworden.
Smelten in de stoomtrein
De introductie van nieuwe techniek gaat vaak eerst gepaard met een heleboel weerstand. Zo dacht men dat je door te reizen met de stoomtrein kon ‘smelten’ en het zou zo hard gaan dat je geen adem meer kon halen. Vee langs de spoorlijn was ook niet veilig. Auto’s waren bedacht door de duivel en zeker niet geschikt voor vrouwen en kinderen, van fietsen zouden met name vrouwen een permanent vermoeid gezicht overhouden en het werkte emancipatie in de hand… brrr. Je moet er niet aan denken, toch? 😉 Wat recenter dan, ook de zelfrijdende auto stuit op een hoop verzet. Die angst lijkt in vergelijking met het bovenstaande rationeler, men heeft het over veiligheid en het verlies van controle ten opzichten van machines, maar in wezen komt het allemaal op hetzelfde neer: angst voor het ‘grote onbekende’. Gaan zelfrijdende auto’s zorgen voor meer ongelukken en brengen zelfrijdende vrachtwagens straks ‘mijn baan’ in gevaar?
Fiets zonder fietser
En onlangs verscheen dus opeens déze fiets:
Waar Google over fantaseerde is onderzoekers van de Tsinghua University in Beijing gelukt. Een fiets zonder fietser, die zichzelf kan voortbewegen. Je kunt je echter afvragen waarom. Waarom zou je zoiets fijns als fietsen willen vervangen door een zelfrijdende fiets? De e-bike is voor fietspuristen al horror. 🙂 Het is de onderzoekers van deze universiteit echter om iets heel anders te doen. Deze fiets is voor hen puur een onderzoeksmiddel en niet het doel. Ze demonstreren aan de hand van een lastige techniek als fietsen wat er mogelijk is met hun nieuwe hybride AI-chip. Een chip met een op hersenen geïnspireerd AI-systeem, gecombineerd met conventionele computertechnologie. A-ha! Het resultaat heb je dus net gezien. Een fiets die in redelijk tempo over een atletiekbaan rijdt, bochten maakt op commando, obstakels vermijdt en zelfstandig iemand volgt die voor hem rent. Fascinerend, niet? Men verwacht dat het in de toekomst ook robots en zelfrijdende auto’s efficiënter maken.|
Op de vraag of zelfrijdende fietsen bestaan is het antwoord dus ‘ja’. Zou ik er één gaan gebruiken als een dergelijke fiets ook getest en wel beschikbaar zou komen voor dagelijks gebruik? Ik betwijfel het, daarvoor vind ik fietsen gewoon te leuk. Al is het wel verleidelijk idee om een fiets met me mee te laten rijden tijdens het hardlopen. Hoef ik niet weer hetzelfde rondje te rennen en laat ik me gewoon terug rijden.
