Binnen de redactie ontstond ware opschudding tijdens de IFA 2016. Mijn fantastische collega Laura vertelde namelijk dat ze erover dacht om haar televisie weg te doen: “Ik heb dat ding nooit aan joh, wat moet ik ermee?”. Na haar verwonderd enkele logische vragen te hebben gesteld zoals: “En het nieuws dan, en DWDD dan? Hoe praat je mee op je werk?” bedacht ik me dat ze er eigenlijk een artikel over moest schrijven. En dan zou ik natuurlijk schrijven waarom ik juist niet zonder mijn televisie kan.
Zo gezegd zo gedaan: haar artikel verscheen vorige week op TechGirl, nu is het mijn beurt. Televisie, voordat je naar haar relaas met een verdrietig gezicht afdruipt: ik ga je vertellen waarom je helemaal welkom bent in mijn leven.
Geschiedenis
Televisie en ik hebben een prachtige geschiedenis, die gaat van het samen op de Super Nintendo spelen met mijn broer (één van de weinige manieren waarop we niet constant ruzie hadden) tot dat nare moment dat die vliegtuigen zich in de torens van New York boorden; het zijn allemaal belangrijke levensgebeurtenissen die ik meemaakte via de televisie. Was de aanslag van 11 september trouwens in dit tijdperk gebeurd, dan had ik dat waarschijnlijk via internet op de voet gevolgd, want het is en blijft natuurlijk allemaal veel sneller op het web. Dus ik begrijp waarom je zou kunnen stellen dat je voor het op de hoogte zijn geen televisie meer nodig hebt, maar aan de andere kant moet je het nieuws op het internet zelf opzoeken, en krijg je het op de televisie zo aan je gepresenteerd. Veel passiever, maar daardoor misschien ook veel effectiever.
Klokje
Zo gebruik ik mijn televisie elke ochtend vanaf een uur of 7 om zo’n zes keer het RTL4 Ontbijtnieuws te kijken. Dat doe ik niet omdat ik traag van begrip ben en pas na zes keer het nieuws begrijp, maar omdat het een klokje voor me is. Ik kan steeds in de gaten houden hoe laat het is via de tijd die in beeld staat, en ik weet dat als om 8 uur de nieuwe versie van het nieuws live wordt opgenomen (wat sowieso de moeite waard is omdat Jan de Hoop dan weer nieuwe gekke opmerkingen maakt) ik wat meer haast moet maken omdat ik dan niet veel tijd meer heb voor ik naar werk moet vertrekken.
Achtergrondmuziek
Kom ik na mijn kantoorbaan weer thuis, dan gaat de televisie direct weer aan. Het ontbijtnieuws is dan al lang afgelopen, en meestal pak ik dan nog even het 6 uur-journaal van RTL4 mee. Niet dat het boeiend is, want alle dingen die worden besproken, die heb ik al de hele dag meegekregen via internet. Soms kijk ik EditieNL, maar meestal zap ik vrij snel door naar MTV, TLC of Xite: de ideale zenders om als achtergrondgeluid aan te hebben. Hoewel ik ook graag naar muziek luister als ik in mijn woonkamer ben, is muziek vaak te intens voor mijn brein, waardoor ik tijdens mijn schrijfwerk niet geconcentreerd genoeg ben. Gek genoeg weet ik mijn opperste concentratie wel te bereiken als in de achtergrond mensen ja tegen een trouwjurk zeggen of ruzie maken over het wel of niet houden van een baby als je 16 bent, dus vandaar dat ik de televisie aan heb om in mijn ultieme zen-zone te komen.
Games
Het kwam net bij de geschiedenis al even ter sprake: mijn roots liggen in de games en dat niet alleen, ik ben er nog steeds veel mee bezig. Zonder televisie kun je geen console-games spelen, dus één van de belangrijkste dingen waar ik mijn televisie dan ook voor gebruik is om te gamen. Of om op mijn Xbox One Netflix te kijken, want ook dat doe ik tegenwoordig vaker op mijn televisie dan op mijn mobiele telefoon of laptop. Het werkt zo gemakkelijk. Gamen is ook echt iets dat nog steeds in de woonkamer plaatsvindt, en hoewel ik ook veel op handhelds speel, is het essentieel voor mij om ook de consoles te hebben voor mijn werk in de gamewereld. Zeker omdat ik geen game-PC heb, maar slechts een MacBookje.
Ik begrijp wel wat Laura bedoelt, dat er inderdaad zoveel online staat en dat zij nut ziet in andere achtergrondgeluiden in plaats van de tv, maar hoe moet ik dan games spelen, hoe moet ik dan weten dat ik nu toch echt mijn broodje naar binnen moet schuiven omdat ik zo naar mijn werk moet, en hoe kan ik anders rustig artikelen tikken? Zo zie je maar, ik zou me geen woonkamer kunnen voorstellen zonder zwarte beauty aan de muur.
