Het was een tijdje nogal een buzzword: 3D-printen. Er werd gezegd dat we allemaal binnen een aantal jaar een 3D-printer zouden hebben, maar zelfs binnen de redactie van TechGirl is er nog geen 3D-printer aanwezig. Toch is het helemaal niet zo’n gek idee. TechGirl Jenny dook in de wereld van eten 3D-printen en neemt de pannenkoekenprinter als voorbeeld.
Er zijn twee verhalen te vertellen over de pannenkoekenprinter. De eerste is een succesverhaal van een Nederlands bedrijf dat je kunt inhuren op een feestje en die pannenkoeken voor je maken met behulp van de pannenkoekenprinter. De tweede is wat ingewikkelder: het was een succesverhaal, de eerste 3D-printer die pannenkoeken kon printen en die ook nog eens commercieel beschikbaar was. Echter lijkt het erop dat de mensen achter die pannenkoekenprinter wat problemen hadden met hun fabrikant, waardoor de Pancakebot inmiddels niet meer lijkt te worden verkocht.
Eten 3D-printen
Dus ja, de vraag is nu: hoe staat het er nu voor met 3D-printen? Is eten 3D-printen nog wel haalbaar? Op zich wel, maar het loopt nog niet bepaald storm zoals men had verwacht. Vaak zijn 3D-printers vrij prijzig. De pannenkoekenprinter was bijvoorbeeld al 200 euro. Dat ding kan maar één ding koken. Wil je bijvoorbeeld lekker Hollands een maaltijd van groenten, aardappelen en tofu (je dacht toch niet dat vlees eten anno 2020 nog kon, hè? 😉), dan wordt dat toch alweer een stuk lastiger. Of met andere woorden: duurder.
Je kúnt wel thuis eten 3D-printen, maar daarvoor moet je diep in de buidel tasten. Er is een bekende printer van Byflow die je kunt overwegen, à 3.900 euro. Maar goed, daar kun je wel knolselderij mee 3D-printen, of roomkaas. Bovendien schijnen veel bekende bedrijven een Byflow te hebben staan. Je kunt er geweldige dingen mee, maar ik zou me dan meteen verhuren voor feestjes. Tenminste, niet mezelf, want ik ben niet zo’n keukenprinses, maar die 3D-printer.
Cartridges gevuld met puree
Misschien ben je trouwens bij dit artikel terechtgekomen omdat je wil weten hoe 3D-printen werkt. Dat is enerzijds een heel technisch verhaal, maar anderzijds kunnen we het ook kort houden: denk aan een gewone printer. Het is altijd vervelend als het moet, maar die cartridges hebben regelmatig vernieuwing nodig. Wat als er in een cartridge geen inkt zat, maar een soort puree van een bepaalde groente? Die wordt er in een bepaald vormpje uitgeperst, waardoor je een geweldige presentatie krijgt op je bord.
Dat is op zijn meest simpele manier gezegd wat eten 3D-printen inhoudt. Natuurlijk moeten de cartridges in dit geval goed warm zijn en heb je geen papier nodig maar een bord. Of we dit alles snel zelf thuis gaan doen, dat waarschijnlijk niet. Sowieso koken we minder thuis, want het is niet voor niets dat Uber Eats en Deliveroo in een rap tempo onze fietspaden overnemen. Die ontwikkeling, en het feit dat we toch maar weinig horen van 3D-printers, én die Pancake bot pannenkoekenprinter ondanks een goede Kickstarterrun toch worstelt om goed en wel op de markt te verschijnen, zorgen ervoor dat wij vooralsnog niet verwachten dat je alvast geld opzij moet gaan zetten voor een voedselprinter. Tenzij je ook een beetje gehypnotiseerd bent door die Byflow, natuurlijk.
