Ze kwam net van school af en ze rolde zo het vak in bij Blis Digital: potentiële TechGirl van de Maand Frédérique Doek is developer, maar heeft grote plannen. “Als lief klein 18-jarig meisje ging ik stage lopen en ze maakten het me makkelijk om te blijven hangen.”
Via LinkedIn vond ze het. De stage bij bij Blis Digital, een software ontwikkelbedrijf, waar ze meteen goede ervaring kreeg in het vak. “Op school kregen we wel een beeld van wat bijvoorbeeld scrummen was, maar dat bleek in de praktijk wel een beetje anders. Ik deed HBO Informatica op de Hogeschool Rotterdam. Bij Blis Digital werken sowieso veel mensen die van die school komen.”
Frédérique Doek
Frédérique snapt wel waarom scrum in het bedrijfsleven anders is dan op de opleiding. “Op school moet je alle rollen leren vervullen. Een stille jongen moet ineens scrummaster spelen: maar die kan helemaal niet uit zijn woorden komen als hij in de spotlight zit. Ik heb een redelijke babbel: helemaal tegenover de gemiddelde developer. Dat valt me wel op, hoe communicatie een lastige mix is met het developmentwerk. Het meeste is wel tikken, maar ik zou zelf meer met communicatie willen doen.”
Ze vindt het leuk om met de klant in gesprek te gaan. “Ik zou dan ook graag een bredere rol willen pakken en ik hoop met Blis samen te ontdekken wat een logische stap voor me is. Ik merk dat het harde tikken niet voor mij is weggelegd: ik ben niet zo van de laserfocus.” Toch was deze jonge ontwikkelaar wel al vroeg bezig met computers. “Ik heb sinds mijn zesde een pc op mijn slaapkamer. Voor de huidige generatie wordt het afgeraden, maar ik vond het heerlijk. Daardoor ben ik tweetalig geworden: ik speelde spelletjes in het Engels en ging eigen spelletjes maken.”
Ze wilde als kind ook het liefst de game-ontwikkeling in. “Maar toen ik eenmaal een opleiding kon kiezen, wilde ik liever wat algemeners doen in de informatica. Ik ben niet zo van design, ik ben meer van communicatie. Ik vond technische informatica te technisch, dus ik ben blij met wat ik heb gekozen. Nu maak ik voor klanten precies wat ze willen met behulp van .NET.“
Blis Digital
Na haar stage blijven hangen bij Blis Digital is natuurlijk heel makkelijk, maar was Blis een bewuste keuze? “Zeker, ik heb wel rondgekeken bij andere bedrijven. Er is een ander bedrijf waar ik ook heb gesolliciteerd, maar die deden veel korte projecten. Dan heb je een minder lange relatie met een klant. Bij Blis doen we grotere projecten. Ik doe er nu bijvoorbeeld een waar al vier jaar aan wordt gewerkt. Ik vind het leuk om met een groter team aan iets te werken. Dan kun je iemand erbij betrekken en bespreken wat te doen. Ik heb echt mijn plekje gevonden bij middelgrote teams.”
Frédérique vindt het fijn om te weten waar ze aan toe is. “Bij langdurige projecten heb je als tester of developer altijd het doel in zicht. Je weet waar je het komende halfjaar of jaar aan gaat werken en wat de verwachtingen zijn. We zitten overigens niet gedetacheerd: we werken gewoon bij ons op kantoor.” Daar zit ze met een stuk of 40 collega’s en dat is gezellig. Zo is er een grote lunchtafel en wordt er regelmatig stilgestaan bij mijlpalen die moeten worden gevierd.
“Eens per twee weken is er sowieso een grote meeting waarbij we vieren wanneer iets lukt. Dat wordt vooral vanuit de afdelingsmanagers geregeld. Gelukkig, want ik denk dat developers daar meer terughoudend in zijn. Zelf met een feesthoedje binnenlopen is toch wel uitdagend.” Daarnaast is de grootste uitdaging in haar werk dat Frédériquehet lastig vind om een goede rol voor zichzelf te vinden.
“Je hebt toch een beeld van de superhelddeveloper. De stille persoon die in een hoek zit en driehonderd woorden per minuut tikt, waaruit een mooie applicatie volgt. Dat plaatje past echter niet bij me, ik wil ook mijn communicatieve skills inzetten, maar wat ben ik dan? Dat wil ik de komende tijd uitzoeken.” Misschien helpt het ook niet heel erg dat ze één van de weinige vrouwen is binnen development.
Mannenwerelden
“Ik denk dat we er goed aan doen om er meer vrouwen bij te hebben. Tegelijkertijd begeef ik me vaker in mannenwerelden. Vroeger al met de games: als ik dan een voicechat joinede, werden ze wild. Het was toen internetcultuur, nu is het real life. Ik vind het zelf wel lekkerder om met vrouwen te babbelen. Het is wat nonchalanter en kan soms heerlijk nergens over gaan. Ik spring zelf van hot naar her en het is heerlijk als iemand anders dat ook heeft. Ik vind in mijn eentje vrouw zijn in een mannenwereld soms wel lastig. Je bent op een bepaalde manier toch de representatief voor alle vrouwen.”
Mensen zeggen bijvoorbeeld wel ‘wat ben je toch een vrouw he?’ als ze het koud heeft en met haar theepotje aankomt. “Maar dat ik ook een badass developer ben, dat wordt niet zo vaak gezegd. Dus ja, mensen wijzen me er wel op dat ik vrouw ben. Ze bedoelen er niets slechts mee, maar is het nou een compliment? Zo voelt het niet per se.“
Frédérique mag nog jong zijn, ze is na twee jaar al flink professioneel. Al heeft ze nog steeds een belangrijke band met haar opleiding, ook al is ze inmiddels afgestudeerd en wel. “Op mijn opleiding was ik communitymanager. Ik heb een studievereniging opgericht, een Discord-server, waar inmiddels wel 650 mensen inzitten. Door die studievereniging kwam ik erachter dat het stereotype van de developer op de zolderkamer nog wel klopt, maar dat het wel het nachtleven is voor ons. Overdag gaan we gewoon lekker naar school en hebben we gewoon een goedemorgenbabbeltje.“ Kortom, die developers, dat zijn net mensen. Hoewel Frédériquenog zoekt wat haar rol hierin is, is één ding duidelijk: ze verbindt en is eindeloos enthousiast. Waarschijnlijk is dit dan ook niet het laatste wat we van haar horen.
Frédérique Doek is in de running om TechGirl van de Maand te worden. Stem op haar zodra de stemronde live komt!
