We leven in een XaaS-tijdperk. Een wat? Een Anything as a Service-tijdperk (de X is een onbepaalde waarde)! Deze ‘as a Service’-term is afkomstig uit de ICT en daar horen onder andere ook SaaS (Software as a Service), PaaS (Platform as a Service) en IaaS (Infrastructure as a Service) bij. Dat klinkt je vast wel bekend in de oren. Wat bijzonder was bij de introductie van het ‘as a Service’-model, zo rond 2000, is dat de gebruiker hierbij zou gaan betalen voor het gebruik van een ICT-product of -dienst en niet voor het bezit ervan. Say what? Ja, bizar he? 😉
Met het dagelijkse gebruik van allerlei diensten zoals Netflix, Gmail, Office365, Spotify is dat helemaal niet zo spannend meer, maar bij de introductie van dit nieuwe verdienmodel was het nog niet zo vanzelfsprekend. Je kocht toen je software gewoon in de winkel, in een doosje, met daarin een CD’tje en een gebruiksaanwijzing. Yep, oldskool! Een wat lange inleiding om uit te leggen dat we door de jaren heen meer en meer gewend zijn geraakt aan het betalen voor diensten die we niet per se hoeven te bezitten. Eureka, moeten ze ook bij Gerrard Street gedacht hebben: daarmee kunnen we de wereld een klein beetje beter maken!
Circulaire elektronica
Want, zo geven ze bij Gerrard Street aan, wereldwijd gooien we zo’n 40 miljoen ton aan elektronica weg en die zitten vaak nog vol met waardevolle materialen en bruikbare componenten. En dat moet en kan anders volgens hen. Om dat te bewijzen hebben ze een volledig modulaire high-end hoofdtelefoon ontwikkeld, waarbij alle onderdelen eenvoudig te vervangen zijn. Op die manier willen ze voorkomen dat bijvoorbeeld een koptelefoon met een kabelbreuk direct in de prullenbak verdwijnt. Dit doen ze door zelf eigenaar te blijven van de producten en consumenten voor het gebruik ervan te laten betalen. Zo houden zij de controle en kunnen ze erop toezien dat beschadigde onderdelen terugkomen en zoveel mogelijk worden hergebruikt. Een top idee: dat verdient het zeker om getest worden!
Bird
Via de site van Gerrard Street bestelde ik een Bird. Dit is een bedrade koptelefoon waarvoor je €7,50 per maand of €70,- per jaar betaald. Het bestellen van de Bird was een fluitje van een cent. Na het aanmaken van een account en het bestellen, valt de koptelefoon met twee dagen in een eenvoudige platte doos door de brievenbus. Voor het eerste gebruik van je koptelefoon moet je ‘m in elkaar zetten. Ook dat was zo gepiept. De handleiding was aanwezig, maar niet echt nodig, zo makkelijk was het. Eenmaal in elkaar gezet vallen vooral de kabels op. Die zijn wat dikker dan je waarschijnlijk gewend bent van een standaard koptelefoon. Eenmaal op mijn hoofd valt het me op dat de koptelefoon vrij losjes op de oren zit. Ik vraag me af of dat een probleem gaat worden. De ‘schelpen’ van de koptelefoon voelen verder heel zacht en prettig aan. Om te zien is het een koptelefoon zonder fratsen, ik houd daarvan.
Geluid en gebruik
Het gebruiken van een hoofdtelefoon is natuurlijk niet zo lastig. Na de Bird in elkaar te hebben gezet, plug ik ‘m als eerste direct in mijn mobieltje. Ik wissel een aantal keer van nummer en van genre en kan niet anders zeggen dan dat er standaard al een lekker geluid uit komt. Even pielen met de equalizer om te zien wat dat doet: genoeg. Toch zet ik ‘m weer terug in de standaard instellingen en luister nog even vrolijk verder. Het geluid is zo namelijk al vol genoeg. Dit is in huis, tijd om ‘m mee te nemen.
Wel even een kanttekening trouwens. In het dagelijks leven gebruik ik doorgaans in-ears en voor het gamen thuis een oude koptelefoon, toevallig beide van Sony. De in-ears zijn een praktische overweging, omdat ik die makkelijk kan wegstoppen in mijn tas en ook omdat ze veel omgevingsgeluid wegnemen. Dat is handig als je veel werkt in kantoortuinen of onderweg. De koptelefoon is al een oudje, heeft een heel lang snoer en zit vrij strak op mijn oren. Waar veel mensen aangeven last te krijgen van in-ears na een aantal uur, heb ik dat eerder met mijn hoofdtelefoon.
In vergelijking met die handige kleine oordopjes is het meenemen van deze Bird dus wel weer even wennen. Het losjes zitten van de koptelefoon bleek verder geen probleem. Ik heb ‘m gebruikt tijdens het fietsen, in het openbaar vervoer, bij het wegzetten van mijn fiets in een fietsenstalling en tijdens het werken. Geen enkele keer is hij van mijn oren gevallen. Sterker nog, in vergelijking met mijn oude koptelefoon is het een hele verademing, want hij klemt niet op mijn oren. Maar met het minder klemmen, laten ze wel weer meer omgevingsgeluid door. Helemaal in vergelijking met de in-ears, maar dat is natuurlijk appels met peren vergelijken ;).
Als ik de Bird niet gebruikte liet ik ‘m eerst om mijn hals hangen, zoals ik voorheen ook deed met mijn oude koptelefoon. Dat vond deze koptelefoon minder prettig. Koptelefoons staan bij mij vaak op de kleinste stand, bij het hangen om mijn hals trek ik ze vaak even iets groter. Dat gaat lastig bij deze Bird, aangezien voor het verschuiven van de schelpen knopjes moeten worden losgedraaid en aangedraaid. Ik stop ‘m uiteindelijk dus in mijn tas als ik ‘m niet gebruik en bewaar de kabel ervan in een aparte hoes om beschadiging te voorkomen.
En nu?
Met het testen van de Bird ben ik inmiddels anderhalve maand verder en ik kan uiteindelijk concluderen dat ik voor het dagelijkse gebruik toch liever de in-ears gebruik. Ik kon niet wennen aan de koptelefoon om mijn hals en het wegstoppen in de tas vond ik te omslachtig. Voor mijn oordopjes kocht ik ooit een klein stevig doosje om ze in te bewaren, hierdoor gaan ze al een tijdje mee. Het praktische in mij en ook mijn zuinige aard winnen het dus van het betere geluid en fraaie looks. Ik kan me echter voorstellen dat voor iemand die al wel graag koptelefoons gebruikt, dit een ideale nieuwe hoofdtelefoon is. Je hebt het voordeel van het direct kunnen gebruiken, zonder dat je meteen ook het hoge bedrag ervoor hoeft neer te tellen. Is er iets stuk, dan kun je ‘m eenvoudig zelf repareren met het toegestuurde onderdeel. Ben je toe aan iets anders dan kun je upgraden naar de draadloze versie of kun je ‘m zonder problemen terugsturen.
Mijn keuze om de Bird terug te sturen is dus niets ten nadele van de hoofdtelefoon zelf. Ik vind deze nog steeds erg mooi, goed van geluid en het idee erachter juich ik al helemaal toe: duurzame elektronica en het verkleinen van de afvalberg!
KaaS
Dankzij deze Koptelefoon as a Service oftewel KaaS-concept, heb ik opnieuw kunnen ervaren of een gewone en nieuwere koptelefoon iets voor mij zou zijn in het dagelijkse gebruik. Dit zonder een nieuwe aan te schaffen, die vervolgens ongebruikt in de kast komt te liggen en na verloop van tijd naar de kringloop, recyclebak of erger nog, de prullenbak in gaat. Dat is nu dus niet het geval. Ik kan mijn Bird met een gerust hart retourneren aan Gerrard Street, die de koptelefoon gaan aanbieden aan de volgende gebruiker als refurbished Bird, voor €6 per maand of €60 per jaar.
Ik hoop dat meer elektronicaproducenten het voorbeeld van Gerrard Street gaan volgen, om elektronica duurzamer te maken. Wat vind jij van dit ‘Koptelefoon as a Sevice’ idee?
