Ze is niet alleen uitgever van TechGirl en maker van de TechGirl-podcast: Anke Horstman werkt ook als Lead Webmaster bij Achmea. Toen ze jong was, fietste ze extra hard naar huis toen ze wist dat er een computer was gearriveerd en eigenlijk is dat niet meer veranderd. Hoe is het voor haar om twee banen te combineren en om je als vrouw in een mannenwereld te laten gelden? Ze deelde het in onze podcast.
40+ uren per week met TechGirl bezig, 18 uren per week met Achmea: hoe vol propt Anke haar week? Ze zegt: “Dat is wel een beetje flexibel boekhouden af en toe. Mijn manager weet dat en geeft me er vrijheid in. De combinatie is voor mij heel fijn, want ik leer heel erg veel bij Achmea over websites bouwen. Wat zijn de laatste trends, waar houd je rekening mee? Dat zijn dingen die ik ook kan toepassen bij TechGirl. Andersom spreek ik bij TechGirl veel vrouwen in de tech, wat weer interessant is voor Achmea. Dus het is eigenlijk één grote kruisbestuiving en het één bijt het ander ook niet. De combinatie maakt mij heel gelukkig.”
Van de koeien naar de computer
Anke had toen ze klein was niets met tech, want haar ouders hadden een boerderij en ze speelde altijd in de hooiberg. “Omdat mijn ouders niet veel met technologie bezig waren, hield ik mij daar ook niet mee bezig. Ik kende die wereld niet. Mijn moeder heeft wel altijd een verhaal: toen ik elf was, kregen ze hun eerste computer. Mijn vriendinnen hadden wel een computer dus ik wist hoe het werkte. Op een gegeven moment stond die computer thuis in een doos en ik schijn nog nooit zo hard uit school te zijn gefietst als die dag, omdat ik de eerste wilde zijn om ermee aan de slag te gaan. Maar vroeger dacht ik echt niet dat ik iets in de technologie ging doen, want ik wilde iets met dieren doen.”
“Ik wilde ook wel op de ambulance, lerares worden, er waren zoveel opties. Tot tranen aan toe sprak ik met mijn moeder en die zei: ’je stelt altijd wel veel vragen, je moet journalistiek gaan studeren’. Dat heb ik gedaan, maar ik vond het wel erg veel over geschiedenis en politiek gaan. Ik heb mijn stage daarom gedaan op een heel andere plek, namelijk een website met gadgetnieuws gericht op mannen. Daar bleef ik ook na mijn stage hangen en dat vond ik geweldig: ik vond het superleuk om te doen.”
Anke Horstman
Eén van de redenen dat Anke zich als een vis in het water voelt in de tech, dat is omdat ze van nerds houdt. “Ik vind nerds echt de allerleukste mensen. Ik heb gelukkig heel veel nerdvrienden om me heen: dat gaat over software, gadgets. Het zijn techjournalisten, websitebouwers, maar ook alle vrouwen in tech die ik spreek: het zijn niet echt vrienden, maar je voelt wel de connectie. Ik werkte uiteindelijk twee jaar lang bij die mannen hifi-website en de crisis begon. Het bedrijf stopte ermee, ik had maar weinig werkervaring. Ik had ook nog reputatieschade wegens gedoe met diploma’s van de opleiding waar ik zat. Ik dacht: wat nu?”
In drie maanden tijd stuurde Anke 100 sollicitatiebrieven en werd ze nergens aangenomen. “Shit, als ik nu stilsta, dan kom ik nooit meer aan de bak. Dan maak ik zelf wel een website waarop ik dan artikelen ga schrijven. Je had al Tweakers en Hardware Info, van die mannenwebsites. Daar kon ik als blog geen meerwaarde meer bieden, maar ik merkte wel steeds dat ik de enige vrouw was in dat tech wereldje. Niet het buitenbeentje, want ik voelde me zeker geaccepteerd. Ik denk zelfs dat ik daar stiekem ook wel wat gebruik van heb gemaakt in het begin. Je weet dan weinig, en dat moet je aan jezelf durven toe te geven. Mensen starten met hun eerste baan en faken het tot ze het maken, maar ik doe dat niet. Je moet je kwetsbaar durven opstellen en sommige mensen vinden het fijn om nitwits iets te leren. Mannen hebben me echt veel geleerd, zodat ik zelf wist waar ik kritisch moest zijn.”
TechGirl
Als hobby ontstond TechGirl tien jaar geleden en uiteindelijk zo’n vijf jaar geleden stapte Anke naar de KvK. “Ik ben niet echt een salestijger, dus ik heb wel wat kansen misgelopen die ik beter had kunnen verzilveren. Maar het is learning on the job, continu op je bek gaan en leren beter te worden. Ik ben heel fanatiek, dus dan lijkt het ook misschien alsof ik nog meer hart voor de zaak heb dan andere mensen die dit doen. Maar zoals het op dit moment klinkt vanuit bedrijven: we hebben meer diversiteit nodig. Ik vind dat niet altijd het juiste geluid. Waarom zou iemand bij je willen werken, omdat je meer diversiteit nodig hebt? Ze blijven zo bij die boodschap hangen, ‘kom wordt data-engineer’, maar waarom zou iemand dat willen? Niemand snapt wat je bedoelt als je zegt: word data-engineer!”
“Ik onderstreep de boodschap dat er meer vrouwen de tech in moeten, maar bedrijven moeten het goede geluid laten horen, want anders blijven we roepen in de woestijn. Ik voel me dan verantwoordelijk en ik denk: ik moet hier toch laten zien hoe het dan wel moet. Bedrijven moeten beseffen aan wie ze de boodschap richten, dat is neem ik aan niet aan mensen die al developer zijn. Er moeten meer vissen in de kleine developervijver, waardoor je mensen moet aanspreken die denken dat ze niets met tech willen doen. Hun interesse wekken door te zeggen: dit kun je ermee. Wist je dat je met data voorspellingen kunt doen over Netflix-series? Of dat je als front-enddeveloper een app kunt bouwen voor vrouwen die niet weten wat er na de bevalling met hun lijf gebeurt? Ik denk dat daar meer mensen op aanslaan.”
Niet meer schreeuwen in de woestijn
Anke Horstman denkt dat als je niet weet wat er achter de wereld van het internet zit, je ook niet weet wat je er zelf in kunt betekenen. Ze doet dat zelf ook, onder andere door de TechGirl-podcast te maken. “Ik heb wel 24 afleveringen gemaakt in twaalf weken tijd. Het was hard werken, maar het is gelukt. Je ziet in de reeks ook goed dat tech zo ontzettend breed is: van development tot aan security tot aan projectmanager en dataspecialist. Dat is ook de kracht van onze geschreven interviewreeks TechGirl van de Maand: je krijgt een inkijkje in alles wat dit spectrum te bieden heeft. En dat is nodig, want ik denk dat 16 tot 17 procent van de mensen in de tech vrouw is, en ik zou dat naar minimaal 30 procent willen krijgen. Dan is het in ieder geval een iets gezondere situatie.”
Anke praat natuurlijk heel vaak over diversiteit en vrouwen in de tech, wordt ze dat nooit eens moe van? “Ik denk wel dat we niet te ver moeten doorslaan, maar het is belangrijk om het af en toe de revue te laten passeren. Je wil ook juist dat mannen wat meer besef gaan krijgen om een vriendelijkere wereld voor vrouwen in de tech te creëren. Dat krijg je alleen als je dat vanuit vriendschap en gemoedelijkheid opzoekt. Je moet begrip creëren en ik denk dat dat belangrijk is dan met een gebalde vuist tegen het systeem ingaan.”
De naam TechGirl
Tot slot werd ze ook gevraagd naar de boodschap van TechGirl. “Ik heb wel eens vrouwen die zeggen dat ze niet mee willen werken aan een TechGirl productie, want waarom zou je moeten laten zien dat je vrouw bent in deze wereld? Maar dan denk ik: je hebt Men’s Health en Women’s Health, die mogen er toch ook naast elkaar zijn? Waarom mag er geen techmagazine voor vrouwen zijn? We hebben het echt niet alleen over glitterplaatjes en roze, maar wel over een slimme borstkolf. Dat is iets waar mannen niet over schrijven, maar wat je wel op een vrouwenplatform verwacht. Mensen reageren ook wel eens vervelend op de naam TechGirl en daar word ik soms moe van. Zij nemen ons dan niet serieus omdat ze zich geen ‘girl’ voelen. Maar je hebt toch ook #fitgirl en de Spice Girls? Ik vind soms wel dat mensen niet zo serieus moeten zijn, het mag soms best met een knipoog. Ik vind het jammer dat vrouwen zich wel #fitgirl noemen, maar als het gaat om het brein, dan kan dat ineens niet meer. Ik denk dat heel veel vrouwen staan voor waar wij voor staan, maar laat je niet zo tegenhouden door een naam.”
Dit was de laatste aflevering van seizoen 2
Wil je nou meer goede verhalen van vrouwen uit de IT horen? Bijvoorbeeld hoe het is om een app voor de politie te bouwen, wat een varkensdietist nu als tester doet en hoe je zelf een app bedenkt? Luister alle afleveringen nog een keer via techgirl.nl/podcast. Tot horens!
