‘Wil je een fietsnavigatie testen?’ vraagt Techgirl Anke. Ik klets haar de oren van haar hoofd over mijn nieuwe hobby: fietsen! Het is makkelijk, niet te vermoeiend, je bent lekker in beweging en je komt nog eens ergens… en het is natuurlijk een leuke reden om nog wat fraaie sportkleding aan te schaffen! Sinds 2 maanden ben ik fan van racefietsen.
Ik weet niet hoe het jou vergaat op de fiets, maar ik rij liever niet 2 keer dezelfde weg. Maar ja, ik bedenk vaak spontaan dat ik NU ga fietsen, dus voorbereiden is er ook niet bij. Ik weet het wel ongeveer: daar naartoe, en dan daar doorsteken en dan kom je weer daar en dan zo weer naar huis. Hoeveel zou dat zijn? Mwa, 40 km? Nee dus, 60…
Ik krijg de Mio Cyclo 200 om te testen
Nog nooit een fietsnavigatie in mijn handen gehad, dus ik laat me verrassen. En ik besluit ook heel eigenwijs de handleiding even te laten voor wat ‘ie is. Gewoon om te kijken of het ding makkelijk toegankelijk is. En jawel. Binnen een minuut het ding aan de praat, en een fietsprofiel aangemaakt. Ik zie vertrouwde knoppen als Dashboard, Instellingen en Navigeren. Maar de feature waar mijn oog direct op valt is: ‘Surprise Me’.
Surprise Me!
By far het leukste op de Mio is de optie ‘Surprise Me’. Hiermee geef je aan hoeveel kilometer je wilt fietsen en via welke wegen (kasseien vermijden – voor de Belgen vast een hele handige optie). Je krijgt dan 3 verschillende routeopties van de Mio voor die afstand. En wil je toch wat anders, dan ververs je even en heb je 3 nieuwe routes. En weer 3, en weer 3, ga zo maar door. Briljant!
Het was een mooie zondag en ik ging met de ‘Surprise Me’ route op pad. Het eerste stukje was even wennen: ik volg de navigatie op het scherm en zit dus voortdurend op mijn stuur te kijken. Links, rechts, hoe lang nog rechtdoor? 250 meter voor een afslag en bij de afslag zelf krijg je een piepje, weet je meteen dat je iets moet doen. Handig.
De Surprise Me modus heeft wel de eigenaardigheid dat ‘ie je soms een weg opstuurt en na 300 meter gewoon weer terug stuurt. Of dat je op een weg rechts moet, en dan links en dan links en dat je dan dus weer op je oorspronkelijke weg bent. Je leert dus als snel een beetje vooruit te kijken in de navigatie, en dan sla je dit soort loze stukjes dus gewoon over (op mijn 50 km rit kwam dit 2 keer voor).
Meer Mio
Je kunt verschillende profielen instellen en soorten fiets kiezen: mountainbike, racefiets of stadsfiets. Echtgenoot kan de navigatie dus ook meenemen als hij gaat mountainbiken. Ook kan hij dan zijn ritten op zijn profiel registreren.
Verder kun je een profiel aanmaken voor ‘rennen’. Nu heb ik die optie even geprobeerd, wandelend op de hei, en dat gaat ook prima. Vooral omdat dat ding echt goed weet waar je bent en welke wegen en paden er allemaal zijn. Je hoeft geen kaarten te installeren, zit er allemaal al in.
De Mio trackt al je gegevens. Maar ze worden pas geregistreerd als je de rit opneemt. Gelukkig heeft het ding snel in de gaten wanneer je beweegt en vraagt dan al piepend of je de opname wil starten. Nice. Zo mis je nooit meer een rit.
En ik heb echt nog niet alles gezien en gedaan met de Mio. Je kan ook zelf routes instellen, je kan Points of Interest opzoeken en hij blijkt waterdicht te zijn (niet getest 🙂 ).
Mio vs mobiel
Ik zweer bij Runkeeper op mijn mobiel. Dat gebruik ik al jaren. Zou de Mio een goede vervanging zijn voor mijn mobiel?
Het makkelijke van de Mio is dat je er direct een vastkliksysteem bij krijgt voor op de fiets. Die had ik nog niet voor de mobiel gevonden (maar is er natuurlijk wel…), en dus neem ik mijn mobiel elke keer mee in een shirtzak of rugzak. Voor op de fiets is het toch een stuk handiger en leuker als je gewoon je navigatiescherm kan zien. Best een groot scherm trouwens. En helder, ook goed te zien als de zon fel schijnt.
Het Mio Dashboard houdt dezelfde gegevens bij als Runkeeper. Een feest van herkenning. Mio is wel een stuk nauwkeuriger: Runkeeper moet ik zelf pauzeren als ik onderweg een foto maak of een slok water ga drinken. Mio registreert de ‘tijd actief’. Dat is dan weer beter voor je gemiddelde snelheid. En om dat soort dingen gaat het toch in het leven 🙂
Het scherm vergrendelt na een paar minuten. Je ziet dan nog wel je ritgegevens of je navigatie, waar je op dat moment mee rijdt, maar je kan het niet per ongeluk wegklikken. Dat bleek erg handig toen ik tijdens een van de ritjes mijn fiets op de kop zette om een band te plakken. Met mijn mobiel was ik dan direct de weg kwijt geweest.
Je kan er niet mee bellen… Nee, duh, het is een navigatiesysteem. Maar dat betekent dus wel dat ik altijd een mobiel mee zal blijven nemen, gewoon om in noodgevallen te kunnen bellen. Maar Runkeeper hoef ik niet meer per se aan te zetten.
Conclusio: ga voor een Mio
Ik kan het elke fietser aanraden om te investeren in een fietsnavigatie systeem. Met de Mio Cyclo 200 heb je dan een leuke, eenvoudige en functionele navigatie aan je fiets. Kost rond de 180 euro en daar kan je dan ook prima mee thuiskomen!
Deze gastblog werd geschreven door Marianne van Berkel: enthousiaste webredactrice, mama van 3 schattige kindjes en fervent boekenliefhebber. Je kent haar wellicht van ‘Minibieb Zwolle‘.
